Jak piękne w swojej różnorodności jest Podlasie. Przekonaliśmy się o tym w minioną sobotę 16 września, kiedy to przy znakomitej pogodzie, w ramach zaplanowanej wycieczki pn. „Szlakiem tatarskim” odwiedziliśmy Sokółkę, Bohoniki, Krynki i Kruszyniany. W Sokółce – Muzeum Ziemi Sokólskiej, prezentujące liczne „ślady” obecności Tatarów, Żydów, osób wyznania prawosławnego; cerkiew p.w. św. Aleksandra Newskiego, kościół p.w. św. Antoniego Padewskiego – miejsce cudu eucharystycznego. W Bohonikach – meczet i mizar – największy tatarski cmentarz w Polsce, na którym spoczywają także nieszczęśnicy z granicy. W Krynkach – cerkiew p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny i XVIII-wieczny układ urbanistyczny z sześciobocznym rynkiem. W Kruszynianach – również meczet i mizar. Mieliśmy także sposobność skosztowania tatarskich dań: kryszonki, kołdunów, piereczekawnika.
godz.6.45
zbiórka uczestników wycieczki na
parkingu przy szkole muzycznej przy ul. Noniewicza
i o godz. 7.00 wyjazd
grupy z Suwałk,
godz. 7.00 – 9.00 przejazd do Bohonik.
Tę niewielką wieś
otrzymał od króla Jana Sobieskiego
rotmistrz Olejewski jako rekompensatę za niewypłacony żołd. Dziś nadal
mieszkają tu potomkowie Tatarów, którzy opiekują się miejscowym meczetem i leżącym na porośniętym lasem wzgórzu mizarem – jedną z dwóch głównych nekropolii
Tatarów w Polsce.
godz. 9.00 – 10.15 zwiedzanie z przewodnikiem meczetu, zbudowanego prawdopodobnie w 1873 roku i mizaru – największego cmentarza muzułmańskiego w Polsce.
Meczet zwiedzamy bez
obuwia.
godz. 10.15 – 11.00 przejazd do Krynek,
godz.11.00 –12.15
zwiedzanie miasteczka: XVIII – wiecznego układu urbanistycznego z sześciobocznym rynkiem, Synagogi Kaukaskiej, dawnej synagogi z ok. 1850 r., dawnej synagogi z II poł. XIX w., ruin Wielkiej Synagogi z
1756 r., cerkwi pw. Narodzenia NMP z 1864 r., cmentarza żydowskiego (kirkutu) założonego w 1622 r. z ok. 3 tys. macew, kościoła św. Anny z 1907 r.
godz. 12.30 – 12.50 przejazd do Kruszynian,
godz. 12.50 – 14.00 zwiedzanie meczetu i mizaru,
godz. 14.30 – 16.00 obiad, danie mięsne zwane kryszonką – jedno
z najstarszych
potraw podawanych w domach
tatarskich. Danie jednogarnkowe, pamiętające czasy życia Tatarów na stepach.
Wizyta w jurcie
tatarskiej u Dżanetty, gdzie za opłatą można
spróbować tradycyjnych tatarskich potraw.
Następnie na trasie będzie Sokółka. Zwiedzimy tu Muzeum Ziemi Sokólskiej, gdzie prezentowane są ekspozycje poświęcone Tatarom oraz historii i etnografii ziemi sokólskiej. Odwiedzimy kościółpw. św. Antoniego Padewskiego – miejsce cudu Eucharystycznego. Zobaczymy Cerkiew pw. św. Aleksandra Newskiego, która jest siedzibą parafii należącej do dekanatu Sokółka, diecezji białostocko-gdańskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
ok. godz.18.30 wyjazd w drogę do Suwałk, ok. godz. 20.00 powrót i zakończenie wycieczki.
Program jest ramowy, godziny realizacji programu mogą ulec niewielkiej zmianie.
Świadczenia zawarte w cenie:
– przejazd autokarem klasy turystycznej (wc, klimatyzacja, DVD),
– opieka pilota,
– usługi muzealne lokalnych przewodników wg. programu tj. Bohoniki, Krynki, Kruszyniany, Sokółka,
– obiad w Tatarskiej Jurcie,
– bilety wstępu do
zwiedzanych obiektów,
– ubezpieczenie NNW
Zorganizowanie wycieczki zleciliśmy Biuru Podróży „Eskapada” Doroty Wilczewskiej z Suwałk.
Zmiany w Stowarzyszeniu Przyjaciół Suwalszczyzny. Joanna Hofmann-Delbor – dotychczasowa wiceprezes została wybrana jego prezesem, a członkini zarządu Krystyna Jankowska zastępcą. Wybory w trakcie kadencji przeprowadzono z uwagi na to, że Sławomir Filipowicz – prezes, ze względów zawodowych, złożył rezygnację.
Wybory odbyły się 16 czerwca b.r. podczas walnego zebrania członków stowarzyszenia zorganizowanego, dzięki życzliwości dyrekcji, w Muzeum Okręgowym w Suwałkach.
Podczas spotkania zebrani jednogłośnie postanowili nadać Pani Henryce Siemaszko-Wilczewskiej – zasłużonej dla Suwałk i regionu lekarce, chirurgowi tytuł Honorowego Członka Stowarzyszenia. Pani doktor wraz z mężem Eugeniuszem Wilczewskim byli związani ze Stowarzyszeniem od kilkudziesięciu lat.
Między
innymi, otworzyliśmy tam księgę wspomnień z dzieciństwa „Wspomnienia o mojej
Matce – portret zbiorowy”.
Zachęcamy w
niej do wspominania i dzielenia się wspomnieniami, dzięki temu może powstać niepowtarzalny obraz
– portret zbiorowy kobiety/matki z II połowy XX wieku.
Aby dodać
swoje wspomnienie, wystarczy zamieścić
je w komentarzu do „Księgi…”, może dołączyć zdjęcie, a przekaz z naszego dzieciństwa/młodości
związany z Matką, będzie nie tylko utrwaleniem pamięci o Niej, ale też ukazaniem
ówczesnych warunków życia, obowiązków, priorytetów, wszystkiego co dawno minęło
ale zachowało się w naszej pamięci.
